Yüzlerimiz maskeliydi , ikimizde tanımıyorduk birbirimizi ama bizi çeken bişey vardı . Aramızdaki mesafeleri hiçe sayan bir bağlantı . Çok eski masalların kahramanlarıydık sen turuncu şapkalı adam , bense çizmeli kızdık sanki . Gülmeği severdik ikimizde ama dünyada en az gülen insanlardık , fırsatımız olmamıştı hiç mutlu olmaya neyse deyip geçmiştik insanlara , olaylara . . . Ve birgün kaybettik birbirimizi , başka masallar istemiş seni , sanki hiç karşılaşmamış gibi tanımazdan gelerek kaybettik birbirimizi . . .
Eda ARAZ
Eda ARAZ
merhaba..takipteyim banada beklerim :)
YanıtlaSil