10 Eylül 2013 Salı

Gelir misin geri ?



Yatakla konuşuyorum gittiginden beri
Gulusune  aşık olduğum adam nerede ?
Güzeldi değil mi kokusu ?
Yastığa sordum şimdi saçlarını,
İpek gibiydi diyor.
Komidinin uzerinde ki ici her zaman suyla dolu bardak ,
Bardaklar değdirmiyor başka dudakları.
Odalar kizgin bana ,
Duvarlar kizgin 
Halılar kızgın bana,
Anilar kizgin .
Dokundurtmuyor kapı tokmakları başka elleri.
Bir baskasi basinca calmiyor evin zili ,
Göz yaşları sel gibi akıyor şimdi.
Ben diil vallahi , sadece onlar 
Eşyalar çok özlemiş seni ,
Gelir misin geri ?

Eda ARAZ.

Limonlu Cay



Sabah uyandim , yanimda yoksun
Dedim gitmis yine erkenden
Aynaya baktim , yuzum karismis 
Telefonu aldim sana bir mesaj attim
Cevap gelmedi hemen aradim 
Acmadin , hic sasirmadim 
Soyundum , giydim gomleklerinden birini 
Agladim deli gibi ,
Sonra sildim gozlerimi 
Bi cay yaptim kendime 
Oturdum her zaman ki koltuguma
Seninkinin karsisina
Sonra dedim olmadi boyle
Atladim karsi koltuga , senin kucagina
Kuruldum bir guzel , kokun karisti cayima 
Yine agladim , cunku kendimi kandirdim 
Yalandi iste yoktun orda 
Sadece ben vardim 
Ve hatiralar havada ucusan 
Ha birde bir fincan cay
Bol limonlusundan . . .

Eda ARAZ.

PIC



Soguk iliklerimize kadar isliyordu o gece , Ocak ayinin ortalariydi . Yagan kardanmiydi yoksa ruzgardan mi bilemiyorum ama suratimiza kirbac darbeleri yemis gibiydik . “Kimilerimiz şanslı doğar,kimilerimiz ise piç” dedi agzina kapattigi atkisini asagiya siyirarak ve ekledi sonra  “Hayatta en güvenebileceğim adam,bir hastahanenin soğuk odasında bırakıp gitti beni.”dedi. Gözlerinde ki yaş,sözlerine yansımıyordu o gece. Cehennemin içine doğmuştu,daha yaşı yokken hayat ona sorumluluklarını yüklemişti bile. Sorumludu artik hem kendinden hem yaptiklarindan ve ne aci ki yapmadiklarindan bile . Cebinden çıkardığı beşliği bulutlarin arasindan sadece var oldugunu bildigimiz gunese dogru tuttu .”O adam şu kağıt parçası için bıraktı beni”dedi. " Kader mis bu yaptigi , ben kaderin kelime anlamini bilemiycek yastaydim " Rehin kalmıştı daha hayatının ilk dakikalarında ve ekledi “Benim babam iki kere öldü,ben ise rütbeli bir piç oldum.”

Eda ARAZ.

YARIM KALAN


Yüzlerimiz maskeliydi , ikimizde tanımıyorduk birbirimizi ama bizi çeken bişey vardı . Aramızdaki mesafeleri hiçe sayan bir bağlantı . Çok eski masalların kahramanlarıydık sen turuncu şapkalı adam , bense çizmeli kızdık sanki . Gülmeği severdik ikimizde ama dünyada en az gülen insanlardık , fırsatımız olmamıştı hiç mutlu olmaya neyse deyip geçmiştik insanlara , olaylara . . . Ve birgün kaybettik birbirimizi , başka masallar istemiş seni , sanki hiç karşılaşmamış gibi tanımazdan gelerek kaybettik birbirimizi . . .

Eda ARAZ

Gulumse Bana



Gulumsemeni oyle ozledim ki ,
Seni sadece bir kere daha gorebilme firsatim olsaydi eger ,
Butun gun gulmeni saglar milyonlarca fotografini cekerdim
Cunku tekrar gidisin kacinilmazdi , gidersen gulusun de solucakti hafizamda
Bu yuzden bir kere daha gel .

Eda ARAZ.

AYNA



AYNA
Sana geliyordum tam ki yolda bir kadin kolumdan tutup oturdugu bank'a dogru hizlica cekti beni , neye ugradigimi sasirmistim . Ustu basi yalnizlik kokuyordu , gozlerinde ciglik atan hayaller vardi sanki . Korkmaya basladim ve oturdugum yerden kalkmak icin dogruldum . Elimi kavradi ve avuclarima eski bir aynayi tutusturdu . O kadar eskiydi ki baktigimda yuzumu dahi goremiyordum , bana nicin bu aynayi verdigini anlamamistim . Elimde iki evirip cevirip sokagin ortasina dogru firlattim . Karsidan gelen copcu kizin ayak uclarina dogru yuvarlandi . Kiz once bana bakti sonra ciplak ayaklarinin parmaklarina carpan aynaya. Biraz cekingen bir tavirla egildi aldi eski pusku aynayi avuclarina . Bana bu sizin mi dercesine gosterdi aynayi , hayir hayir anlaminda elimi ve basimi salladim gidecegim yeri bile unutmus kucuk kizin o eski aynayi ne yapicagini merak ediyordum ki yuzunde mukemmel bir gulumsemeyle aynanin kapagini acti yuzune dogru goturdu , saclarini duzeltti ve bana donup gozlerim maviymis dedi . . .

Eda ARAZ

Derin Yara



Hayatımda ki izlerini siliyorum tek tek
Zor olsada çıkıyor lekelerin
Artık sensiz olan hayatımı bir düzene sokmam gerek
Nasıl olsa benim sendeki yaralarım daha derin

Eda ARAZ.