Gelir misin geri ?

Yatakla konuşuyorum gittiginden beri

Gulusune  aşık olduğum adam nerede ?

Güzeldi değil mi kokusu ?

Yastığa sordum şimdi saçlarını,

İpek gibiydi diyor.

Komidinin uzerinde ki ici her zaman suyla dolu bardak ,

Bardaklar değdirmiyor başka dudakları.

Odalar kizgin bana ,

Duvarlar kizgin 

Halılar kızgın bana,

Anilar kizgin .

Dokundurtmuyor kapı tokmakları başka elleri.

Bir baskasi basinca calmiyor evin zili ,

Göz yaşları sel gibi akıyor şimdi.

Ben diil vallahi , sadece onlar 

Eşyalar çok özlemiş seni ,

Gelir misin geri ?

Eda ARAZ.

Limonlu Cay

Sabah uyandim , yanimda yoksun

Dedim gitmis yine erkenden

Aynaya baktim , yuzum karismis 

Telefonu aldim sana bir mesaj attim

Cevap gelmedi hemen aradim 

Acmadin , hic sasirmadim 

Soyundum , giydim gomleklerinden birini 

Agladim deli gibi ,

Sonra sildim gozlerimi 

Bi cay yaptim kendime 

Oturdum her zaman ki koltuguma

Seninkinin karsisina

Sonra dedim olmadi boyle

Atladim karsi koltuga , senin kucagina

Kuruldum bir guzel , kokun karisti cayima 

Yine agladim , cunku kendimi kandirdim 

Yalandi iste yoktun orda 

Sadece ben vardim 

Ve hatiralar havada ucusan 

Ha birde bir fincan cay

Bol limonlusundan . . .

Eda ARAZ.

PIC

Soguk iliklerimize kadar isliyordu o gece , Ocak ayinin ortalariydi . Yagan kardanmiydi yoksa ruzgardan mi bilemiyorum ama suratimiza kirbac darbeleri yemis gibiydik . “Kimilerimiz şanslı doğar,kimilerimiz ise piç” dedi agzina kapattigi atkisini asagiya siyirarak ve ekledi sonra  “Hayatta en güvenebileceğim adam,bir hastahanenin soğuk odasında bırakıp gitti beni.”dedi. Gözlerinde ki yaş,sözlerine yansımıyordu o gece. Cehennemin içine doğmuştu,daha yaşı yokken hayat ona sorumluluklarını yüklemişti bile. Sorumludu artik hem kendinden hem yaptiklarindan ve ne aci ki yapmadiklarindan bile . Cebinden çıkardığı beşliği bulutlarin arasindan sadece var oldugunu bildigimiz gunese dogru tuttu .”O adam şu kağıt parçası için bıraktı beni”dedi. " Kader mis bu yaptigi , ben kaderin kelime anlamini bilemiycek yastaydim " Rehin kalmıştı daha hayatının ilk dakikalarında ve ekledi “Benim babam iki kere öldü,ben ise rütbeli bir piç oldum.”

Eda ARAZ.

YARIM KALAN

Yüzlerimiz maskeliydi , ikimizde tanımıyorduk birbirimizi ama bizi çeken bişey vardı . Aramızdaki mesafeleri hiçe sayan bir bağlantı . Çok eski masalların kahramanlarıydık sen turuncu şapkalı adam , bense çizmeli kızdık sanki . Gülmeği severdik ikimizde ama dünyada en az gülen insanlardık , fırsatımız olmamıştı hiç mutlu olmaya neyse deyip geçmiştik insanlara , olaylara . . . Ve birgün kaybettik birbirimizi , başka masallar istemiş seni , sanki hiç karşılaşmamış gibi tanımazdan gelerek kaybettik birbirimizi . . .

Eda ARAZ

Gulumse Bana

Gulumsemeni oyle ozledim ki ,

Seni sadece bir kere daha gorebilme firsatim olsaydi eger ,

Butun gun gulmeni saglar milyonlarca fotografini cekerdim

Cunku tekrar gidisin kacinilmazdi , gidersen gulusun de solucakti hafizamda

Bu yuzden bir kere daha gel .

Eda ARAZ.

AYNA

AYNA

Sana geliyordum tam ki yolda bir kadin kolumdan tutup oturdugu bank'a dogru hizlica cekti beni , neye ugradigimi sasirmistim . Ustu basi yalnizlik kokuyordu , gozlerinde ciglik atan hayaller vardi sanki . Korkmaya basladim ve oturdugum yerden kalkmak icin dogruldum . Elimi kavradi ve avuclarima eski bir aynayi tutusturdu . O kadar eskiydi ki baktigimda yuzumu dahi goremiyordum , bana nicin bu aynayi verdigini anlamamistim . Elimde iki evirip cevirip sokagin ortasina dogru firlattim . Karsidan gelen copcu kizin ayak uclarina dogru yuvarlandi . Kiz once bana bakti sonra ciplak ayaklarinin parmaklarina carpan aynaya. Biraz cekingen bir tavirla egildi aldi eski pusku aynayi avuclarina . Bana bu sizin mi dercesine gosterdi aynayi , hayir hayir anlaminda elimi ve basimi salladim gidecegim yeri bile unutmus kucuk kizin o eski aynayi ne yapicagini merak ediyordum ki yuzunde mukemmel bir gulumsemeyle aynanin kapagini acti yuzune dogru goturdu , saclarini duzeltti ve bana donup gozlerim maviymis dedi . . .

Eda ARAZ

Derin Yara

Hayatımda ki izlerini siliyorum tek tek

Zor olsada çıkıyor lekelerin

Artık sensiz olan hayatımı bir düzene sokmam gerek

Nasıl olsa benim sendeki yaralarım daha derin

Eda ARAZ.

Ne Demeli ?

Hadi bir sigara daha yak ve üfle geçmişe

Belki hatırandan siler dumanı beni

Hadi bir iç çek ve sor herkese

Çağırsam gelir mi geri ?

Eda ARAZ.

Ozel Insan

Çok uğraştım bitirmek için

Ama olmadı , yarım kaldı tüm masallar ,

Çünkü hayatıma giren tüm kahramanları kaybettim ben

Çok sevdim çünkü , çok bağlandım

Bildikleri tek şey onları sevdiğimdi

Bunu bildikleri için arkalarını dönmekten hiç çekinmediler .

Sonrada bulamadım hiç birini  , aradım , aradım , aradım . . .

Başka masallara kahraman olduklarını görünce , kanadım .

Göz yaşlarım eşliğinde yitirildi tüm hayaller

Yüzlerce hatta binlerce sözcük silindi kağıtlardan

Geriye bir tek sen kaldın işte , adın kaldı

Kağıtlara sığdıramadığım için ,

Sokaklara , caddelere tırnaklarımla kazıdığım baş kahramanım

İlk uzak sevgilim , uzaktan sevdiğim

Senin için harcanmalı artık tüm zamanım .

Eda ARAZ.

Gostermelik Sevgi

Seni sevmeyi ben istemedim yada arzulamadım.

Bir anda çıktın karşıma ve bam bam !

Hiç gerek yoktu bunlara

Gelmene , sevmemene , bağırmana

Herşeyi sen mahvettin ve benden bir özür beklediğini söylüyorsun

Pekala , istediğin gibi olsun

Özür dilerim ,

Sana sevmenin nasıl olduğunu uygulamalı olarak gösterdiğim için .

Eda ARAZ.

Benim Melegim

Üçüncü derece sevda yanıklarıyla dolu bedenim

Ben bu yüzden gündüzleri hiç sevmedim

Sadece doğru zaman ve insanı tek başınalıkla bekledim

Karanlığın tam ortasındayım ve ben seni seçtim

Güneşi göster bana meleğim . . .

Eda ARAZ.

DUYGUSAL

Duygusal olmak benim fikrim değildi , duygusallığımı hiç sevmedim . Yakışmadı bana ağlamak , zırlamak Kısmen yada cismen vucuduma zarar vermek hiç hoş değildi .

Ama vazgeçemiyordum ki .

Beni ağlatmak isteyenleri yada beni ağlarken görmek isteyenleri hiç üzmedim.

Onlar mutlu olsun diye ağladım , ağladım ,ağladım

Onlarda yüksek sesle güldü , güldü , güldüler . . .

Ağlamayı ben istemedim ki ,

Ben sadece ağlamanın ne kadar acı veren birşey olduğunu bildiğim için , kimsenin ağlamasını istemedim . Gülümseyen insanlar çoğalsın diye ağladım. Vazgeçemediğim yada peşimi bırakmayan duygularımı avantaja çevirmekti benim bu yaptığım .

Eda ARAZ.

Akrep'in Yelkovani .

Tik tak tik tak tik tak

Yeter dur diyorum sana durmak zorundasın !

Bırak artık , yelkovanı asla yakalayamayacaksın

Hep kaçıcak o senden ,

5 dk 2 ile sonra ki 5 dk ise 3 ile sevişicek

Bu hergün böyle devam edicek ,

Bütün rakamlar bitsede o yine başa dönücek ,

Milyonlarca koku sinicek üstüne

Kendi kokusunu unutucak

Herkezde başka arzular uyandırıcak varlığı

Ama sende hep aynı kalıcak

Öyle ya rakamlarla sevişirken bile üstünden geçen saniyeye laf atıcak

Doymıycak onun gözü seni hiç görmiycek

Günde sadece 24 defa karşılasıcaksınız

Her karşılaşmanızda o kör olucak ,

Sense kör olmayı istiyceksin

Çünkü o seninle karşılaştığı zamanlarda bile

Başka bir rakamın koynunda olucak

Sen ağlıcaksın , kör olucak gözlerin

Bırak artık şunu akrep !

O seni hiç görmiycek , saat parçalanıp kırılsa bile

Siz ölseniz bile hiç göremiycek seni

Yelkovan , akrep i hiç sevmiycek . . .

Eda ARAZ.

Kendim Olmak

Kendim olmayı özledim

Kendimle yüzleşmeği yada kendimle konuşmayı

Değişimlere karşı korkusuzca savaşmayı

Aynalardan kaçmamayı özledim , göz yaşlarımı gülücüklerle maskelememeği

O kadar özledim ki insanlara gerçekten gülebilmeği

Hep yalandan gülüyorum , yalan gülüyorum

Beni bana küstürdüler , kendime küstüm

Kendimi ben hep kahkahalarımla dövdüm

Sıcak göz yaşlarımı içime akıtarak

İçimdeki kendimi yaktım , kavurdum

Kendim olmayı unuttum.

Savurdum duygularımı  ordan oraya

Hiç hiseettiğim duyguyu iletemedim insanlara

Ve insanlar bunu anladıklarında kızdılar bana

Halbuki yeni beni onlar yaratmıştı

Ben kendimi eritip onların istedikleri kalıplara dökmüştüm

Onların istediği olmuştum , bunu istemişlerdi

Ama şimdi yalan söylediğim için bana kızıyorlar

Ben onları hiç mutlu edemiyorum

Çünkü onlar ne istediklerini dahi bilmiyorlar

Ve şimdi sonkez kendimi eritip kendi kalıbıma dökmek istiyorum

Ama şimdi de kendimi bulamıyorum . . .

Eda ARAZ

GİTMEK VAKTİ ŞİMDİ

GİTMEK VAKTİ ŞİMDİ

Rüzgarlı bir günün yamacındayım

Üzerine yanlızlık sinmiş bir yatak

Ve tavanında hayallerimin her gece intihar ettiği

Suskun kentin belkide en soğuk odasındayım

Yağmurlar yağıyor kumdan kulelerime

Sen gitmemi bekliyorsun

Oysaki tüm gidişler dönüşlere gebe

Bir geminin dümenine karışıyor hıçkırıklar

Kent suskun , sen suskun

Sokakları kötü kurulmuş cümleleri anımsatıyor

Tüm anıtlarının anılarını yitirdiği bu kentte

Sadece sokak lambalarının cılız ışığında

Sara nöbetleri geçiren umutlar kalıyor

Çamaşır tellerinde asılı , geceden kalan yastıklar

Ağlamaktan şişen bu kadar göz varken

Hangi dilde gülegüle diyorsun bana ?

Susma demiycem sana

Her suskunluğun gidişime en büyük sebebti

Sen sustukça çoğalıyordu yollar

Ne gidişler bitiyordu , ne kayboluşlar.

Sen ki hüznü yüzünde gülücük diye taşıyan adam

Senin verdiğin kimlikten fazlasını yaşayamadım

Aynaya her baktığımda seni gördüm

Dokunmanın korunç hazzını keşfederken

Dokunamamanın korkunç hazzını duymaktı aynaya bakmak

Zamanın içinde kaybolmaktı adının yankısı

Kim bilir kaç ayna kırdı gönlüm özlemini çekmemek adına

Kaçtım , kaçtıkça kovalandım

Çoğu zaman kaçamadım, umutsuzluğa yakalandım .

Her eksikliğin yerine birşey veren

Yada her istekte birşeyler eksilten hayat

Senin yerini boş bıraktı bende

Çünkü ben yaşamla aramı açacak yaralara göz yumuyorum

Ben en çok sana ağır yaralanmayı seviyorum

Sen gittin , sanki beni vurdular

Kendimsiz kaldım , kendime yoksullaştım.

Bir haciz gibi vurduysa kalbimi sevdan

Bu benim kendime olan borcumdandır.

Girdabının öfkesinde söndü yanan sevda közlerim

Sırtımı dayadığım yüce bir dağ sanmıştım sevdamı

Meğer uçuruma yaslanmışım , düşünce anladım.

Ağrıyan gecelerin çığlıklarında girdim kabuslu rüyalarıma

Hiç uyumadan , ama korkuyla uyandığım gecelerde sevdim seni

Neden bu kadar yanlızdık sen söyle

Vazgeçmeler , vazgeçmketen vzgeçti

Kirpiklerine salıncaklar kurduğum adam

Söyle bir gidiş kaç günde geri dönerdi ?

Haklısın gitmek vakti şimdi

Ben yaralarıma çoktan sen bastım , sen kendi derdine yan sevgili

Yaşadığım kadar ihtiyarım

Adın çabucak geçiyor artık aklımdan

Ardında hırsından delirmiş anıları bırakarak

Ezberden geçtim tüm aşk şarkılarını hızla

Yaşanmamış hiçbirşey kalmamış süsü verdim bu aşk'a

Senden birşey eksiltmeden kendime çok şey kattım

Sonsuzlukla çarptım huzuru , günlere böldüm sensizliği

Gidişler kapıda hazır beni bekliyor

Kumarda kazanmakdıysa eğer amacın

Gidişime oyna bu sefer , kazanacaksın . . .

Eda ARAZ